A zaczęło się to zwyczajnie...Pewnego słonecznego weekendu został mi udostępniony mały kawałek ziemi - ok. 30x20m. Wymiary oczywiście nie powalają, ale jak na moją BMK te 15-20 metrów długości to wystarczający dystans... wyczynowo można pobawić się gdzie indziej, w międzyczasie... Nieużytek ten zastałem w koszmarnym stanie - trawa i coś w rodzaju małych krzewów z twardymi łodygami to była norma, gdzie wysokość dobijała do 70 cm... Pierwsze co trzeba było zrobić, to wybrać się do ogrodniczego po 9-litrowy opryskiwacz i litr środka przeciw chwastom "Roundup". Rozrobiłem, opryskałem... odczekałem około tygodnia, potem te grubsze badyle powyrywałem i zostało coś, co możecie zobaczyć na zdjęciu poniżej. Fotki z wcześniejszej akcji niestety nie mam, zapomniałem zrobić. trzeba jednak przyznać, że tydzień to nieco mało, więc i środek jeszcze działa - poczekam, aż wypali korzenie chwastów do końca tak, by pozostawił ładną, czystą glebę. Potem te suchej już chwasty się podpali, a ziemię ładnie wybierze.
Na pierwszy rzut oka miejsce, można rzec, idealne - oddalone od zabudowań, z dwóch stron lasek, z tyłu łąki i krzewy, a na wprost, czyli w kierunku, w którym chcę oddawać strzały - pole uprawne o długości ok. 600 metrów, za tym polem przez ok 2 kilometry pola... Właściwie kolejne pola już nie liczą się, gdyż to pierwsze ciągnie się pod górkę i to o nawet dość dużym zboczu tak, że naturalnie "zakrywa" resztę świata charakterystycznym wzniesieniem. Ludzi wokół praktycznie brak, jak duchy... Byłem bardzo zadowolony z tego miejsca. To tyle co do opisu miejsca, teraz chcę powiedzieć coś na temat samej strzelnicy.
Wstępny zamysł był taki, aby wykonać pas o długości 15 metrów i szerokości 2,5 metra, gdzie z przodu znajdowałyby się jakieś powiedzmy podpórki, ławki, można byłoby wykonać też drewniane daszki nad tym wszystkim (a co, niektórzy lubią strzelać w deszcz, fajne, świeże powietrze
). Z drugiej strony, w miejscu, do którego bym strzelał, znajdowałby się wał/nasyp z ziemi lub piaskowca, wysoki na ok. 1,5 metra. Przed nim znajdowała by się dodatkowo tarcza wykonana z powiedzmy kilku zbitych cienkich desek sosnowych, jak na fotce poniżej. Można byłoby na taką tarczę naklejać różnego rodzaju tarcze papierowe, od tych 17 x 17 do formatu A4 czy człowieka. Decha taka wytrzyma kilkaset strzałów, czego przykładem zdaje się być wcześniej omawiana fotografia poniżej. Do tej prowizorycznej tarczy oddałem ok. 250 strzałów (cała paczka GAMO Pro Magnum 4,5mm) i deska 1,5 cm wydaje się być odpowiednia - nie za ciężka, a nawet wytrzymała, choć jest to granica jej wytrzymałości. Dziury jak niżej zadała w-ka BMK 19 z odległości ok. 20 m. Gdyby jednak chciałoby się strzelać nie tylko w celach sportowych, ale też dla frajdy, czyli do puszek, butelek... można by je było postawić na wale czy przed dechą i problemu by nie było. 
Na początku wyznaczyłem prostokąt o wcześniej wymienionych wymiarach ok. 2,5 x 15 metrów. Wykopując rowki po brzegach zaznaczyłem obszar, który będę oczyszczał i jednocześnie wybiorę z niego trochę ziemi na wał. Gdzieś tam w zamyśle trzyma mnie pomysł, aby dość głęboko wkopać się na odcinku tego prostokąta, a po bokach, na ścianach ziemi, powbijać grube pale, do których przybiłbym od strony ziemi deski poziomo - coś w rodzaju płotu, tyle, że bez przerw między deskami. Na górę tego płotu, na granicy desek i gleby można byłoby jeszcze poukładać mały wał z worków parcianych lub lnianych wypełnionych piaskiem, tak "dla klimatu"
Ale prawdę mówiąc tą opcję sobie chyba odpuszczę - zależy, czy słonko będzie o takim natężeniu jak dziś, a także biorąc pod uwagę to, że to nieużytek, a na takim terenie kopie się bardzo ciężko - ubita, nieruszana sucha gleba... 
Można wprawdzie przyczepić się do długości strzelnicy, że to trochę mało te 15 metrów. A i owszem też tak uważam, ale niestety warunki terenowe ograniczają mnie tylko do tego. W każdym razie po rozmowie z właścicielem pola i łąki za plecami muszę przyznać, że gdy nie będzie nic ciekawego tam zasiane, będę sobie mógł tą strzelnicę "sztucznie" rozszerzyć - to znaczy cofnę się na kilka-kilkanaście metrów, a cel ustawię sobie gdzieś na polu, w postaci powiedzmy podpieranej tarczy z desek - bo o kopaniu to nie ma mowy - raz, że nie można (no bo jak...) a dwa, ze szpadlem zakopałbym się na śmierć a kilkudziesięciu, blisko setki, metrach
Nie tłumacząc już tego na "suchym" tekście przedstawiam to założenie na rysunku poniżej.
Oczywiście możecie przyznać, że pomysł co najmniej szalony, ja jednak widzę tego same plusy, nie licząc ruchu zamiast grzania d... przed komputerem
Na bieżąco postaram się Was informować i o postępach.
