Zazwyczaj moja ciekawość nie daje się tak po prostu wyłączyć i zawsze bardzo uważnie przyglądam się wokoło starając się wychwycić ciekawe rzeczy, a w szczególności wszelkie nowinki, rozwiązania techniczne. Tak też jest z moją pasją do strzelania, którą po prostu lubię uprawiać nie tylko od strony praktycznej ale też od strony technicznej.
Tak też było tym razem, kiedy postanowiłem wprowadzić w życie projekt czegoś co podpatrzyłem u innych, a dokładniej u naszych wyspiarskich przyjaciół, którzy w strzelectwie terenowym mają dużo większe doświadczenia, zarówno na podłożu umiejętności strzeleckich, jak i wiedzy technicznej.
Odwiedzając wyspy brytyjskie w ramach MŚ, bacznie obserwowałem co kto ma ciekawego w swoim sprzęcie i tak zauważyłem, że Anglicy w ogóle nie używają na swoich wiatrówkach tłumików. Strzelają albo z gołej lufy co jest rzadkością, albo mają założony na wylot lufy separatory wszelkiej maści. Cóż, pomyślałem więc, że coś w tym musi być, bo mało prawdopodobne aby 95% (może i więcej) "herbaciarzy" uległo zbiorowemu "efektowi placebo",wmawiając sobie, że separatory są najlepsze. To doświadczeni zarówno strzelcy, jak i konstruktorzy, którzy przez lata praktyki doszli to takich, a nie innych rozwiązań.
W czasie mojej drugiej wizyty w UK (2012 rok), zauważyłem jak jeden z zawodników, już po zawodach, czyścił separator, który w czasie zawodów upaprał w błocie. Miał go akurat całkowicie rozebranego, więc nie mogłem stracić takiej okazji aby się temu dokładnie przyjrzeć, a że w kieszeni zawsze mam mały notesik na notatki ze strzelań, to i tym razem nie omieszkałem zrobić notatek. Szybciorem zrobiłem odręczny szkic, zdejmując wymiary elementów separatora z wykorzystaniem półcentymetrowej kratki na kartkach notesu (następnym razem wezmę ze sobą papier milimetrowy i mini-suwmiarkę ).
Po powrocie do domu przerysowałem wszystko na komputerze i tak projekt przeleżał w szufladzie "do dzisiaj".
Na ostatnich zawodach w Łazach trochę pogawędziłem z Alex'em o wszelkich rozwiązaniach technicznych, o jego i jego brata projektach i wymieniliśmy się doświadczeniami. Powiedziałem mu wówczas, co widziałem na wyspach, a po powrocie do domu, wysłałem Alex'owi rzeczony wcześniej schemat separatora. Alex z bratem poprawili nieco projekt pod względem technologii wykonania i tak oto powstał nowy separator do "paskudy", który właśnie dzisiaj dostarczył do mnie kurier.
Separator został wykonany ze stali nierdzewnej.
Składa się z dwóch elementów - stożka rozpraszającego powietrze wylatujące za śrutem z lufy oraz tulei z bocznymi otworami do odprowadzania rozpraszanego przez stożek powietrza. Położenie stożka wewnątrz tulei względem wylotu lufy można regulować dzięki czemu można dobrać optymalne ustawienie dające najlepsze efekty.
A tak całość wygląda na karabinku.
Teraz pozostały testy. Na razie jednak aura nie sprzyja (wieje jak cholera). Jak przestrzelam i ustawię optymalnie separator, to napiszę jak się sprawuje. Na razie nasi Koledzy ze Świdwina przetestowali separator u siebie i Mirek (Alex) stwierdził jednoznacznie - cytuję: "Właśnie jesteśmy z Krzyśkiem po krótkich testach (tarcze na różnym dystansie).
I jak dla nas jest świetnie. Korekta na lunecie to 2-3 kliki na naszym 0 (26m). Żadnych odskoków na dystansie do 40m.
Jest dużo lepiej niż z oryginalnym separatorem.
Ustawiliśmy 5mm z uwzględnieniem korony lufy czyli do początku lufy jest ok 2mm.
Nie będę więcej pisał żeby nie zauroczyć. Widać, że jest potencjał."
Ostatnio zmieniony 28 czerwca 2017, 19:32 przez MASZOT, łącznie zmieniany 1 raz.
Wszyscy wiedzą, że są rzeczy niemożliwe do zrobienia, aż znajdzie się taki, co o tym nie wie i je czyni.
No ale Rovana był krzywy od nowości (tzn. końcówka nie była równo wytoczona, nie chodzi o nie-osiowość). Michał mi poprawił, tez muszę przetestować od nowa. Tylko za taka kasę to powinno być od razu OK...
A ja bym chętnie zobaczył tarczki na 50 metrze przestrzelone po 10 razy bez i po założeniu tego ustrojstwa. Oczywiście w miarę spokojnych warunkach z pozycji na poduszce najlepiej. Bardzo jestem ciekaw jak to wyjdzie?
Pozdr,
TZ
Wg mnie nazwa jest ciut pomylona. Pomysł jest najważniejszy dlatego 90% zasługi przypada Maszotowi. 10% to robocizna.
Bardziej właściwa nazwa została podana przez Tomka na forum Wikingów. Link dla ciekawych: Separator ZSW
Otwór frezowany jest na średnicę 5mm.
Nie wiem ile jest w separatorze Rowana ale na pewno jest większy. To jest produkcja masowa i nikt tam nie traci czasu na zabawy w indywidualne pasowanie elementów.
Na YT znalazłem filmik Rowan Engineering pokazujący produkcję separatora: Separator Rowan
TZ pisze:A ja bym chętnie zobaczył tarczki na 50 metrze przestrzelone po 10 razy bez i po założeniu tego ustrojstwa. Oczywiście w miarę spokojnych warunkach z pozycji na poduszce najlepiej. Bardzo jestem ciekaw jak to wyjdzie?
Pozdr,
TZ
Mam lunetę x10, na 50m to za słabe powiększenie. Te próby co przeprowadziłem też nie są do końca takie jak powinny. Karabin oparty palmrestem na skrzynce nie jest zbyt stabilny. Poza tym pogoda nie dopisuje.
W sumie to postrzelałem 30-40 razy to tarczek na różnych dystansach a później już tylko do figurek. I jestem zadowolony. Tłumik schowałem do szafy a separator zostaje.
Czekam na Tomka który ma przeprowadzić prawdziwe testy separatora. Wtedy wszystko będzie wiadome.
Testy będą. Sam już siedzę jak na szpilkach. Na razie jednak pogoda szaleje i trzeba poczekać. Jak będę miał taką możliwość to zrobię test również na 50 metrów.
[quote="Alex^^"].... 90% zasługi przypada Maszotowi. 10% to robocizna.....[/url]
Mirek, bez Waszego wsparcia nie byłoby projektu. To wspólne przedsięwzięcie.
Ostatnio zmieniony 30 czerwca 2017, 08:53 przez MASZOT, łącznie zmieniany 1 raz.
Wszyscy wiedzą, że są rzeczy niemożliwe do zrobienia, aż znajdzie się taki, co o tym nie wie i je czyni.
Czy nie byłoby bezpieczniej, żeby średnica 5 mm była na jak krótszym odcinku po to, aby zapobiec skutkom ewentualnej nieosiowości końcowego odcinka lufy względem stożka separatora? Podobno zdarzają się lufy, nawet markowe, w których średnica gwintowana nie jest idealnie osiowa z jej średnicą zewnętrzną.
Poza tym zawsze jakaś ilość powietrza wpadnie za śrutem do wkładki stożkowej separatora i zbyt mała średnica tej części wkładki będzie być może sprzyjała niekorzystnemu działaniu tego powietrza na śrut powodując jego ewentualne zawirowania/turbulencję.
Ponadto - moim skromnym - zdaniem średnica zewnętrzna części wkładki stożkowej od strony lufy powinna być jak najmniejsza, aby jak najszybciej nastąpiło rozpraszanie powietrza za śrutem. A jaka jest ta średnica w Waszym separatorze?
Josef pisze:Czy nie byłoby bezpieczniej, żeby średnica 5 mm była na jak krótszym odcinku po to, aby zapobiec skutkom ewentualnej nieosiowości końcowego odcinka lufy względem stożka separatora? ...
Moim zdaniem nie ma to specjalnego znaczenia. Bo albo otwory są osiowe albo nie są. Jeżeli są osiowe to długość odcinka o średnicy 5mm nie ma znaczenia (pomijam wpływ na balistykę). I tutaj się zgodzę z twierdzeniem, że im dłuższy odcinek nieosiowego otworu tym większy jest jego wpływ na lot śrutu.
Wydaje mi się, że lepszym rozwiązaniem jest zastosowanie otworu o większej średnicy. Nie wiem może 7-8mm? Ale to też może być złe rozwiązanie bo zbyt duży otwór sprawi, że separator nie będzie miał wielkiego wpływu na
balistykę śrutu. Albo będzie miał mniejszy niż mógł mieć przy mniejszym otworze. Przy dużych otworach powietrze też będzie gorzej rozpraszane.
Z osiowością nie mamy specjalnego problemu bo jest na pewno dobrze. Większym problemem jest to, że średnice zewnętrzne luf są różne (te które mierzyłem różniły się o 0,02-0,03) co powoduje, że każdy separator musisz dopasować do konkretnej lufy. Zakładając oczywiście, że chcesz mieć separator bez zbędnego luzu na lufie. Przy masowej produkcji otwór jest tak dobrany, że pasuje na każdą lufę (czyt. jest większy niż powinien) ale jaki to ma wpływ na balistykę to można byłoby stwierdzić robiąc jakieś testy. Być może nie ma to specjalnego znaczenia. Ciężko wyczuć.
Przy większej produkcji dla zasady testy należałoby przeprowadzić ale dla trzech sztuk nie warto. Jak coś będzie nie tak to zrobi się nowe.
Może po testach Tomka (Maszota) będzie coś wiadomo bo jako jedyny ma separator z odrobinę większym otworem na lufę (nie było możliwości dokładnie pomierzyć lufy).
Josef pisze:...
Ponadto - moim skromnym - zdaniem średnica zewnętrzna części wkładki stożkowej od strony lufy powinna być jak najmniejsza, aby jak najszybciej nastąpiło rozpraszanie powietrza za śrutem. A jaka jest ta średnica w Waszym separatorze?
To sprawa oczywista której na zdjęciach Tomka nie widać. Ścianka od strony lufy ma grubość ~0,2mm i od razu przechodzi łagodnie łukami w większą średnicę. Poniżej zdjęcie może nie najlepsze ale dające jakieś pojęcie o wkładce.
Pisząc o nieosiowości, mam na myśli nie tylko przesunięcie względem siebie otworu lufy oraz otworu wlotowego wkładki stożkowej, ale również nieosiowość w samej lufie. NIeosiowość ta może objawiać się tym, że otwór gwintowany w lufie na jakimś odcinku, szczególnie na odcinku końcowym, nie jest idealnie osiowy względem średnicy zewnętrznej lufy, także szczególnie w części końcowej. Taka nieosiowość może mieć miejsce nawet, gdy sam otwór wylotowy lufy będzie idealnie w jej osi względem jej średnicy zewnętrznej na końcu. Bardziej obrazowo: śrut zaraz po opuszczeniu lufy, nie będzie leciał idealnie w osi lufy (i wkładki stożkowej, jeśli ta wkładka będzie idealnie w osi lufy i jej otworu wylotowego). Na odcinku zaraz po opuszczeniu lufy prawa balistyki śrutu nie mają znaczenia. Taką nieosiowość w lufie miałem głównie na względzie pisząc swoje uwagi o jak najkrótszym odcinku wkładki stożkowej z otworem 5 mm.
Wg mnie taką nieosiowość można pominąć bo nie masz na nią wpływu. Za bardzo rozdrabniamy temat. Zakładając, że głównym zadaniem separatora ma być poprawa skupienia to wystarczy, że porównamy
skupienie z i bez separatora. Zresztą idealnych luf nie ma. W zależności od firmy i ceny produktu końcowego są sortowane w bardzo wąskiej tolerancji lub w tolerancji mieszczącej wszystko co do niej trafi.
Chcesz mieć dokładne wyniki to wystarczy poświęcić więcej czasu na "ostrzelanie" tarcz. Wtedy sam zadecydujesz czy strzelasz z czy bez separatora bo on nic lub niewiele pomaga.
Zrobiliśmy 3 takie same separatory (prawie). U mnie i u brata po wystrzelonych 2 czy 3 kartuszach jest zdecydowana poprawa (w porównaniu do tłumika u mnie, a oryginalnego separatora Steyr u brata) więc to mi wystarczy. Do zawodów w Mikstat został jeszcze tydzień dlatego mam jeszcze parę dni na obserwację tego jak się zachowuje separator. No chyba, że pogoda mnie "udomowi".
Czekamy na testy trzeciego który ma Tomek (Maszot). On podejdzie do tego bardziej naukowo.
No i jestem po pierwszych testach. Niestety pogoda dalej nie pozwalała pobawić się w wystrzeliwanie jednego otworka ale.... Spostrzeżenia: 1. Nie zauważyłem poprawy skupienia (choć na dzisiejszym delikatnym wiaterku trzeba było długo wyczekiwać na bezwietrzne chwile). Na dystansie 29m (tam mam "0"), wycina otwór o średnicy nieco mniejszej niż dwa kalibry - ok. 7-8mm). Na dystansie 40 metrów poza wycinaniem pięknej poziomej linii o szerokości jednego dota (znosiło na wietrze) udało się wystrzelać otworek 15x20mm. Wyniki więc porównywalne do strzelań bez separatora. 2. Podobne testy zrobiłem z "gołej lufy". Pojawiały się średnio co 15-20 strzałów charakterystyczne odskoki, których za cholerę nie dojdziesz dlaczego tak się dzieje. Z separatorem takich odskoków już nie było (oddałem z nim około 200 strzałów). 3. Odgłos wystrzału głośny jak z "gołej lufy ale nie taki ostry/metaliczny tylko bardziej "plastikowy" (nie wiedziałem jak ten odgłos zdefiniować). 4. Zauważalnie mniej odczuwalny odrzut. 5. Po założeniu separatora, na 40m zmniejszył się opad o ćwierć-dota, a więc około 1cm.
Wnioski: 1. Testowany separator nie polepszył i tak już bardzo dobrego skupienia. 2. Niweluje dziwne odskoki. 3. Jest dość ciężki i uzupełnia mi dociążenie przedniej części karabinka (większa bezwładność i mniejsze drgania w postawach wymuszonych). 4. Bardzo dobre, cieszące oko wykonanie.
Uważam, że separator spełnia swoją rolę, bo jakby nie patrzeć, pomimo porównywalnej precyzji sprzętu, zarówno z separatorem jak i bez bez niego, to po jego zamontowaniu zniknęły te dziwne odskoki jakie od dłuższego czasu pojawiają się przy nowych partiach śrutu ze stajni JSB.
Teraz czas pokaże jak to się przełoży na ogólne wyniki na torach. Nie liczyłbym jednak na jakiś szczególną poprawę. W 95% są one zależne od strzelca, choć może te 2 może 3 punkciki da się więcej dzięki temu wystrzelać.
Mirek, Krzysztof - bardzo dziękuję.
Wszyscy wiedzą, że są rzeczy niemożliwe do zrobienia, aż znajdzie się taki, co o tym nie wie i je czyni.
).
