. To co my tu mamy. Wpadła mi w ręce nowiutka Diana 54 Air King, a że jako takiego skondensowanego opisu karabinka nie znalazłem, to napiszę trzy zdania. Karabinek z bocznym naciągiem zwany potocznie mordercą lunet ze względu na anty odrzut działający jak w FWB300S. Podczas strzału system cofa się do tyłu i niweluje odrzut. Działa to bardzo poprawnie, i odrzut praktycznie nie istnieje. Z tymi lunetami czy to prawda czy mity nie wiem. Nie miałem z nim wiele styczności, ale legendy głoszą, że jeśli jest w limicie do 17J lunety się go tak mocno nie boją. Jak jest naprawdę nie wiem i się nie wypowiem. Sam karabinek ciężki bo waży 5,5kg więc jak dołożyć do niego lunetę to trzeba mieć trochę krzepy żeby z niego strzelać. Podobno fajnie z bipodu się strzela. Mnie osobiście D-54 przypadła do gustu i jej antyodrzut w zasadzie od pierwszego razu kiedy miałem z nia styczność (chyba 2005 rok). Kilka w między czasie zrobiłem, ale jakoś przeciągał się opis od strony grzebania w środku. Nowej sztuce nie podarowałem i zrobiłem fotki więc popatrzmy co mamy. Niżej opisywany karabinek D-54 AirKing. Jako ciekawostkę nadmienię że karabinek mierzony na chrono przed rozebraniem pokazał 255 m/s na śricie 0,563 grama. Czyli fabrycznie sprzedany na nasz rynek ma około 18J. Trzeba się pilnować w przypadku dużych Dian bo mało co i wychodzą poza dopuszczalny limit.
Zdemontujmy go. Nie jest to specjalnie trudne, ale parę wskazówek może się przydać.
Najpierw odkręcamy dwie śrubki od spodu osady. Nie ma sensu tego opisywać bo jest banalnie proste. Oddzielamy osadę od systemu. Ujrzymy na pierwszy rzut oka podkładki dystansowe pomiędzy systemem a osadą.
Złożone są z amortyzatora i dwóch stalowych podkładek w przedniej części, oraz jeden w tylnej części.
Za drugą podkładkę tylnej części robi blacha przymocowana do osady. Zdejmujemy je i odkładamy je do pudełka przygotowanego wcześniej na części. Ja rozbieram dalej ją tak. Najpierw wyjmuję zawleczkę ze sworznia dźwigni naciągu
Dalej wybijam ten sworzeń i wyciągam dźwignię z obejmy. Wylecą dwie podkładki dystansowe. Trzeba uważać żeby nie zginęły, bo lubią gdzieś polecieć nieraz
Dalej wkładam kawałek bolca średnicy sworznia, naciągam trochę karabinek i zostawiam tak. Cylinder zabezpieczony jest blokadą. Zaznaczyłem też strzałką śrubo - bolec zabezpieczający przegub dźwigni w cylindrze który za chwilę musimy odkręcić:
Dopasowujemy odpowiedni imbus i odkręcamy zabezpieczenie
Kiedy odkręcimy wyciągamy go.
Po wyjęciu wyciągamy zwalniamy blokadę i delikatnie zamykamy system. Wyjmujemy przegub z cylindra i mamy dźwignię naciągu zdemontowaną. Ja zrobiłem fotkę jeszcze na otwartym cylindrze żeby było to lepiej widać.
Pod sworzniem dźwigni naciągu są dwa bolce które trzymają blok spustu. Są one nie przelotowe więc wybijać je można tylko z jednej strony – czyli nie od strony dźwigni naciągu, a z drugiej. Tak wyglądają jeszcze zamontowane
i sam bolec
Wybijamy najpierw jeden z bolców jak opisałem wyżej
W jego miejsce wkładamy dopasowany trzpień z wygodnym uchwytem
Wybijamy drugi bolec
W tym momencie nasz system trzyma się tylko na tymczasowym naszym bolcu z uchwytem. Zapieramy blok o coś stabilnego i wyciągamy nasz tymczasowy bolec. Trzeba się trochę przyłożyć, choć napięcie wstępne sprężyny nie jest ogromne to radzę się pilnować. Gdy wyciągniemy nasz bolec delikatnie popuszczamy system, a sprężyna wypycha nam blok do tyłu. Napięcie wstępne jak widać to około 5cm.
Następnie odginamy palcem trochę blokadę cylindra i wysuwamy go wraz z tłokiem z systemu
Mamy w tym momencie Dianę rozebraną
Pierwsze co zrobiłem to pomierzyłem prowadnice i sprężyne. Prowadnica ma średnicę
A sprężyna
Różnica w średnicach obydwu czołowych zespołów systemu to 0,6mm. HW lepiej trochę wypada bo średnio mają z 0,5mm luzu. Nie ważne. Co by nie napisał lipa jak w karabinku za tyle pieniędzy. Dodatkowo konstrukcja prowadnicy dużych Dian 48, 52 , 54 nie wytrzymuje i pękanie kapelusza jest na porządku dziennym. Pierwsze co zobiłem to uciąłem jeden zwój sprężynę. Dorobiłem inną dopasowaną prowadnicę, innej konstrukcji (na przegubie) z metalową podkładką i wypustem do spustu jak w oryginalnej oraz kapelusz z przodu.
I porównanie obydwu prowadnic
Przetoczyłem 0,3mm tylną część tłoka, dorobiłem rowek i pierścień prowadzący :
I mamy zestaw gotowy do montażu w karabinku
Widok na to co daje pierścień prowadzący na tłoku :
Zamontowałem też do tłoka osłonę PET ponieważ luz sprężyny w tłoku jest dość duży. Karabinek pracuje bardzo ładnie po tym wszystkim. Energia wydaje się też być idealna bo na tym samym śrucie dmucha teraz stabilnie 242-243m/s a więc mieści się w limicie do 17J.
i tyle 
Ale jeśli chodzi o materiały w tych karabinakach,to sądzę że są niezniszczalne.
. Gdyby zrezygnowali z tej odrobiny plastiku jaki serwują (muszka język spustowy i parę innych detali) było by jeszcze bardziej przyzwoicie. Choć jednak newralgiczne części systemu są wykonane z porządnego materiału, a cała konstrukcja doskonała w swojej prostocie jak dla mnie. W porównaniu do D-75 trochę części ubyło od tamtego czasu 
