Miał dużego agresywnego psa stróżującego. Pies przetrzymywany był w kojcu, lub wiązany na łańcuchu. Jeśli go spuszczał, to posesja zawsze była zamknięta. Niestety kiedyś przy otwartej bramię pies się zerwał i wybrał wolność. Widywany był później na okolicznych polach jak biegał z watahą zdziczałych kundli.
Kolega zgłosił ucieczkę niebezpiecznego psa: sołtysowi, policji, weterynarzowi.\
Kilkukrotnie podejmował próby złapania psa (na co miał świadków), niestety bez efektu. Weterynarz również nic nie był w stanie poradzić, bo pies był duży, agresywny i nie dawał do siebie podejść na strzał środkiem usypiającym.
W końcu doszło do pierwszego pogryzienia, później były kolejne niebezpieczne sytuacje.
Po około pół roku wracając z polowania Kolega zobaczył swojego psa w polach. Nie zastanawiał się wiele, tylko wziął sztucer i go zastrzelił. Pech chciał, że świadkiem zdarzenia był jakiś biegacz
, który oczywiście wykonał telefon na policję zgłaszając zabójstwo pieska.Przyjechały dwa radiowozy, Kolega został zatrzymany i przewieziony na Komendę, broń do depozytu, przesłuchania, prokuratura, zarzuty i sprawa trafiła do sądu.
Całe szczęście, że trafił na mądego sędziego, a sprawa nie została rozdmuchana przez pismaków i organizacje obrońców zwierząt. Wtedy nie wiadomo jakby się to skończyło.
