Witam, witam.
Postanowilem zalozyc temat odnosnie strzelania do tarczy Remingtonem 1858. Zupelnie nie umiem z tego strzelac w pozycji z jednej reki. Chwyt nie jest powtarzalny w moim wypadku, nie wiem w ktorym miejscu sciskac rekojesc czy moze nie sciskac. O ile skupienie mam dobre z podporki i miesci sie jak w awatarze to z jednej reki nie jest tak rozowo. Raz tylko trafilem w sam srodek kombinujac z usciskiem rekojesci ale za nic w swiecie mnie moge tego powtorzyc. Caly czas bije mi na lewo Chetnie wyslucham rad doswiadczonych stzrelcow na ten temat. Mam tu na mysli nawazke prochu Vesuvit i kule jakie stosujecie. Dodatkowo jakas teoria z trzymania i sciagania spustu by sie przydala.
Kup wskaźnik laserowy, przyklej do lufy, wyceluj w ściane i trenuj naciskanie spustu bez napiętego kurka. Jak kropka na ścienie przestanie się ruszać idź na strzelnice.
Jeżeli masz dużą łapę i rękojęść rewolweru zgodną z oryginałem (np. Uberti; Pietta ma powiększoną), to masz ten sam problem co ja. Jeżeli dobrze ułożysz całą dłoń na rękojęści, to palec wskazujący przy ściąganiu spustu naciska na ramę. Efekt: zerwane strzały. Mnie pomógł następujący sposób: podkurczyłem mały palec i wsadziłem go pod rękojęść. W ten sposób niejako "oparłem" chwyt na na tym podkurczonym paluszku, a broń trzymałem pewnie pozostałymi trzema palcami. Z jednej strony dało to jakąś powtarzalność uchwytu, z drugiej - palec wskazujący dostał luz i mogłem naciskać język spustowy samym opuszkiem bez kontaktu reszty palca z ramą. Nie wiem czy moja metoda jest dobra i "koszerna", ale zauważalnie poprawiła moje wyniki. Nie jestem żadnym "miszczem", ale przynajmniej przestałem strzelać poza "czarne"...
Metoda ze wskaźnikiem laserowym jest dobra, ale połączyłbym ją ze strzelaniem na sucho. Przy napiętym kurku spust zachowuje się zupełnie inaczej. Na Al....ro można kupić niedrogie nakładki ochronne na kominki do takiego właśnie treningu. To się bardzo przydaje do przećwiczenia pracy na spuście w domu.
Strzelam z Uberti 0.44 z naważką 17 gn Vesuvitu (wysuszonego, ale nie przesianego), komorę dopełniam kaszką manną. Bęben ładuje zawsze w rewolwerze. Zasmarowuję komory. Stosuję kule 0.454 (nominalnie; faktycznie zwykle 0.453) - niezbyt twarde, takie które przy ładowaniu odcinają pierścionek ołowiu, ale dają się bez nadmiernego wysiłku wtłoczyć pobojczykiem bez ryzyka jego wygięcia ... Rewolwer innej marki może lubić kule trochę innego kalibru.
Ostatnio zmieniony 25 lutego 2017, 00:26 przez wycior., łącznie zmieniany 5 razy.
Ten diagram wypadałoby wreszcie poprawić. Przecież ten "zbyt słabo/mocno naciskany spust" to jakaś bzdura. Jeśli spust ma 1 kg to jak można naciskać za delikatnie? Przecież nie odpali. Komuś pewnie "omsknęło się" tłumaczenie...
Ta wersja obrazka krąży po sieci już dość długo i aż dziwne, że nikt nie protestuje.
Ostatnio zmieniony 25 lutego 2017, 02:17 przez Piotr_JG, łącznie zmieniany 1 raz.
Jak długo strzelasz? Z jakiej broni? Z mojego doświadczenia - strzelcy wiatrówkowi dają sobie radę z każdym rodzajem broni, bo świadomie korygują błędy, które świetnie widać na tych bezodrzutowych urządzeniach, przy stałych i stale widocznych przyrządach. Znajdź kolegę, który ma doświadczenie strzeleckie, niech poobserwuje, co robisz. Moim zdaniem powinno się zaczynać od pistoletu, bo tam przyrządy są widoczne do końca, a strzelając na sucho z zabezpieczonym kominkiem doskonale widać błędy. Rozumiem, że rewolwer jest taki bardzo COOL, ale nauczyć się nim strzelać jest naprawdę trudno. Niestety, dobry wynik jest funkcją czasu, pieniędzy i zużytych kilogramów ołowiu (odrobina talentu też się przydaje).
W. Moore .36 Bondini/L. Renzo, C. Moore Pedersoli .46 skałka, Colt Army 1860 Pietta, Mortimer .36 Bondini/L. Renzo, Alamo Rifle Pedersoli .50 skałka, Walther CPM 1, FWB C60.
Chetnie wyslucham rad doswiadczonych stzrelcow na ten temat. Mam tu na mysli nawazke prochu Vesuvit i kule jakie stosujecie. Dodatkowo jakas teoria z trzymania i sciagania spustu by sie przydala.
.
Przecież nie odpali. Komuś pewnie "omsknęło się" tłumaczenie...
