Izewski Mosin 1891/30 - tzw. "ex-sniper"

[Jacek W]

Moja wyglądała podobnie , krótko mówiąc " syzyfowe prace " - lufa do wymiany lub zdekować .

[Leśny Dziadek]

Morderco! "Zdekować" wedle obecnych wymagań = jakby na złom oddać. To już lepiej zrobić z niego broń do celów reko, taką full-profesjonalną.
A co do wymiany lufy, pomysł nie najgorszy. Straci nieco z oryginalności, ale jakby lufę wymienił fachowiec, to Mosin pokazałby na co go stać.

[Jacek W]

Nikogo ani niczego nie polecam "mordować" - to tylko alternatywy na taki stan lufy , reszta w gestii właściciela .

[Revolut]

Nie mam siewnika, więc lufa zostaje wiem, że może być lepiej, ale jak będę chciał wycinać koniczynki to kupię coś precyzyjnego.

Po prostu myślałem, że można nieco poprawić tą lufę.

[PMB]

A masz może jakieś resztki do odsprzedania? Nie mogę znaleźć tych past u nas. Nie spodziewam się cudów, bo po poprzednich próbach nie ma dużej poprawy. Ale może coś pomoże :D

W kraju w ofercie pastę czyszcząca [ szarą ] miał 3gun.pl , ale teraz na stronie widnieje komunikat "produkt chwilowo niedostępny" - trzeba by napisać do nich czy maja zamiar sprowadzić.
Ja swój zestaw zamówiłem z czeskiego Brownells-a i odebrałem u znajomego w Pradze. Niemiecki Brownells chyba wysyłał kiedyś do Polski więc można by spróbować zamówić bezpośrednio do kraju - https://www.brownells-deutschland.de/ep ... ctID=57316 .


P.S
A w sprawie propozycji zrobienia fletu ( dekowania ) z oryginalnej lufy Iżewskiego snajpera, która mimo sterania życiem jeszcze trzyma na niektórej amunicji instrukcyjne parametry strzelania, będąc bronią w broni kategorii "E", mogę tylko powtórzyć za Leśnym Dziadkiem - "Morderco!"

[PMB]

Wracam do własnego wątku o snajperskim Mosinie w związku z dyskusją na marginesie o dekowaniu takiegoż karabinu.

Przykład "dekowania" co prawda nie przez prywatnego posiadacza a instytucjonalnego i to zagranicznego ale jak zobaczyłem jaki karabin padł ofiarą tego procederu to naprawdę zrobiło mi się żal.
Podczas wypadu do Rygi zajrzałem do tamtejszego Muzeum Wojny i znalazłem w gablocie Tulskiego Mosina 1891/30 z bocznym montażem Geco i celownikiem optycznym PEM ( rocznik 1938 ) należącego do majora Janis'a Vilhelms'a ( 1903-1990 ) - snajpera 43 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej ( 92 pułk 201 łotewskiej Dywizji Strzeleckiej ), Bohatera Związku Radzieckiego ( 1942 ), odznaczonego amerykańskim "Distinguished Service Cross", ( 1943 ).

W 1946 r. J.Vilhelms miał przekazać karabin Muzeum Rewolucji w Rydze, w Muzeum Wojny broń jest na ekspozycji od 2014 r. Wielka dziura wywiercona z boku komory nabojowej powstała chyba zaraz po przekazaniu karabinu do muzeum, nie wiadomo ile dziur jest w lufie pod nakładką - arcyciekawy karabin został "zamordowany". Według źródeł internetowych na "koncie" J.Vilhelms'a miało być co najmniej 150 trafień. Według opisu w muzealnej gablocie nacięcia na łożu i nakładce lufy mają być "licznikiem". Widoczne są także modyfikacje łoża i chwytu przy kabłąku spustowym dokonane przez J.Vilhelms'a.
Szkoda że broń z taką historią została okaleczona - dobrze że chociaż jest na ekspozycji i można ją oglądać. [ mój sterany Iżewski snajper, którego historii nie da się ustalić, nijak się ma do takiego egzemplarza jak ten w Rydze, ale przynajmniej jest cały i nadal technicznie sprawny, więc nie dam go pokroić ]

To broń J.Vilhelmsa ( gablota stoi w takiej pozycji że nie można zrobić dobrych zdjęć - nie udało mi się nawet zobaczyć pełnej daty produkcji karabinu - widać tylko "19" - broń leży w gablocie bokiem i dalszych oznaczeń nie widać - interesujący jest natomiast boczny montaż Geco )