Kto z Was jest tak stary jak Leśny Dziadek i pamięta czasy "odrzutów z eskportu"?? (do dziś mam na stanie Poloneza z 1979 odrzut z eksportu!)
Oto taki właśnie odrzut.
Pudełeczko:
Wiemy z czym mamy do czynienia:
Jeszcze dokładniej i międzynarodowo:
Maczane w zielonym lakierze, by nie pomylić z prawidłowo zaelaborowanymi. Na czym polega wadliwa elaboracja? A, ot, krzywo się zacisnęło.... Nic więcej, lata prawidłowo!
Tak wygląda prawidłowo zaelaborowany:
A tuż obok zielono oznaczony "felerny":
Tak przy okazji, na skraju dwóch epok, w jednym opakowaniu jeszcze klasyczny kartonik, a tuż obok ryflowany plastik:
Dziś nam miś uszatek na dobranoc nie śpiewa, ale za to mamy naboje w ekskluzywnej wersji "Star closing". Ekskluzywnej, ale chyba technologia pakowania do końca nie opanowana, bo znów partia wadliwych, odrzut z eksportu przeznaczony na rynek wewnętrzny.
Oto opakowanie, ze wszelkimi szczegółami:
takie oto patrony, znów zielonym lakierem poznaczone
Tak wygląda prawidłowe "star closing"
A tak dla porównania zawartość tego pudełeczka - rzeczywiście cosik nie wyszło...
czeska do peemów, rozwaliłem komorę pepeszy taką amunicją. Choć mógł to być przypadek, zmęczenie materiału, itp, jednak z pewnością mocniejsza od typowej pistoletowej.
Nie było dedykowanej do PM'ów bo wtedy byśmy spotkali się z dedykowaną do pistoletów. Nigdzie w UW nie występował podział amunicji na pistoletową do PM i pistoletów.
Czechosłowacja miała na wyposażeniu CZ 52, a jakoś nie spotkałem się z amunicją tylko do niej.
Do tego oznaczenia opakowań - puszki i skrzynki by o tym świadczyły.
Z tego co można wyczytać to Pepiki robili ogólnie mocniejszą amunicję nawet o 20% w porównaniu do innych państw UW.
Amunicja czeska w łuskach mosiężnych i z czarną obwódką wokół spłonki jest generalnie cholernie mocna nawet dla peemów, a co dopiero dla układów z ryglowaniem lufy. Szkoda broni na tą amunicję (mosiężną). Podczas jednego ze strzelań właściciel strzelnicy nie mógł zrozumieć co się dzieje z PPSz-ą. Raz strzały są typowe, innym razem grzmot, błysk i łuski odbijające się po suficie i ścianach. Tajemnica wyjaśniła się gdy pooglądaliśmy łuski. Czeskie były kompletnie odkształcone niemal na całej długości (niewiele brakowało, a stałyby się walcowymi bez jakiejkolwiek szyjki). Nasze polskie bez uszkodzeń. Mosiężne czeskie mają nawet ścianki grubsze w rejonie dna łuski.
Ammo z linku:
- pudełko tekturowe (szare);
- w środku w łódek w każdej po 8 naboi (razem w paczce 40 szt. naboi) - wygląd jak na foto w linku (łuski nie są mosieżne);
- opisane kodem "aym" oraz "bxn 92/57"
- na dole etykiety opis "Prach Ncdp - P1 nma 13/53 Náplň 0,65g"
Czeskiego nie znam. Wydedukowałem, że ich: prach to nas:z proch. I niestety tyle mojej znajomości tego języka. A było się uczyć...
Oznaczenie 0,65g odnosi się do naważki prochu, czy wagi pocisku? Nie do końca jestem przekonany też czy ich skrót "g" to nasze gramy(g) czy też grany (gr)...
Tak to jest, jak ktoś chce wszystko wiedzieć. Może ktoś, coś...
ta najsłynniejsza, dostępna jeszcze w paru miejscach, między innymi we wzmiankowanym wyżej Rosomaku, produkcji Zbrojovka Vlàsim, co ciekawe całość amunicji dostępnej w naszych sklepach jest przepakowana z bliżej nieznanych powodów (czerwone prebaleno). Pocisk "mosiężny".
Legenda głosi (nie wiem ile w tym prawdy), że tę amunicję tłuczono na niemieckich maszynach, wykorzystując zapasy półproduktów do produkcji 9x19. technologia lakierowania łuski w zasadzie potwierdza tę wersję, no ale głowy nie dam sobie uciąć
oraz już raczej niedostępne produkcji Povázská Bystrica,
w wersji z mosiężnym pociskiem i mosiężną łuską:
oraz w wersji łuska stalowa lakierowana, a pocisk dla Taty Kazika:
@Leśny,
a czy wskazane wyżej przez Ciebie fabryki mają przypisane jakieś kody pozwalające na identyfikację ich produktów, tj. naniesionych na opakowania lub znakowane nimi denka łusek produkowanych przez nie naboi?
