przy umiarkowanym treningu raz na tydzień, a czasem na dwa strzelam regularnie 360/400.
Widzisz, w myśl zaleceń hexera puszki S100 lub Finalmatch powinieneś jeszcze przez długi czas odsuwać na bok
Tak na prawdę w którymś momencie zaczynamy się zastanawiać, może jednak sprzęt (zmieniamy na lepszy), a może śrut (kupujemy ten najlepszy!), a może coś ze mną jest nie tak. Tylko co? Trener gdy jesteś w wieku "poprodukcyjnym" nie będzie się tobą zajmował, chyba że za kasę (w końcu to zawód), ale górnego pułapu naszych możliwości za nas samych nie przeskoczy. Musimy się z tym pogodzić, widzę ludzi którzy gdy raz za razem nie pada "dycha" są zdegustowani. Mówię im wtedy: gdyby to było aż takie proste to każdy z nas jechał by na Olimpiadę
Zbyt często pragnienie tego czego nie mamy
nie pozwala nam się cieszyć tym co posiadamy.
variag pisze:Nie wiem ile lat ma założyciel tego topika, ale wieku +23 lata nikt w żadnym klubie nie będzie w nim pokładał nadziei że gdy zacznie trenować Ppn to sięgnie po olimpijskie laury. Możesz zaprzeczać, ale trochę w strzelectwie siedzę i wiem o czym piszę.
hmm... 23+ to żaden trener nie będzie pokładał nadziei? Kurcze W moim przypadku to 33+ Dobrze, że na szczelnicę mnie wpuszczają Na olimpiadę się nie wybieram ani na Mistrzostwa Polski Strzelam wyłącznie dla siebie i uczę się na własnych błędach Przygodę z FWB80 zacząłem ponieważ na strzelnice jest trochę za zimno, poza tym szybko ciemno się robi. I trochę leniwy się zrobiłem i jak już mam się zebrać i pojechać na strzelnicę to już wolę z pneumatyka w domu poćwiczyć Choć strzelanie z FWB80 to zupełnie inna bajka niż boczniaka czy centralnego. A trening na sucho to nie to samo co strzelanie do tarczy
mirek123 pisze:Bogdan to wyżej potwierdza to co niżej czy na odwrót - jakoś tak . Mam to samo w treningu Kpn i mimo ,że mi to mówił jeden mądry i dobry strzelec , mimo że o tym czytałem to i tak 4 rok się morduje z wynikami poniżej chęci,"możliwości" czy nawet pracy włożonej w swój trening.
Nie jest łatwo bez trenera dojść samemu do pewnych rzeczy - nie od dzisiaj wiadomo ,że strzelanie to nie tylko stanie 10m od tarczy i napierdziel z ołowiu.Ćwiczenia fizyczne np:ogólno- rozwojówka , ćwiczenia mentalne - zresztą wiesz to lepiej ode mnie.
"Mistrz" po prostu opisał jak się oddaje dobry strzał
To, że my też wiemy jak to robić, nie oznacza, że tak robimy.
Choć raz częściej, raz rzadziej - wychodzi.
Ważne (bardzo) jest podejście psychiczne.
Ja mam dla siebie takie dwa ważne punkty:
1. Jeśli źle strzelę, Ziemia nie przestanie się obracać, groby się nie pootwierają, a jutro jak zwykle pójdę po masło i bułki;
2. Na zawodach nie "celuję" w podium (czyli nie gonię za wynikiem), ale nie wykluczam, że przypadkiem mogę na nim stanąć (lecz nie myślę o tym).
Daje mi to pewien komfort w głowie.
A jeśli ktoś jedzie na zawody strzeleckie, aby coś komuś (nawet sobie) udowodnić, to... niech zmieni hobby np. na szydełkowanie
Ty masz oddać X dobrych strzałów. Liczeniem zajmą się sędziowie i na końcu okaże się kto miał w tym dniu największą "sumę"...
treningu, predyspozycji/talentu, jego dnia itp. itd.
Jeszcze raz powtórzę: nie należy strzelać (polować) dziesiątek,
należy oddawać dobre strzały polegające na płynnym ściąganiu spustu przy zgranych pod czarnym kółkiem przyrządach.
I to wydaje się być święta racja
Nie dalej jak wczoraj, walcząc z ustawianiem pistoletu bo rozjechałem sobie regulator i zgubiłem optymalne skupienie - po przepuszczeniu ponad 200 śrutów z imadła, i ustawieniu jako-tako poprawnej prędkości i ładnego skupienia, postanowiłem sobie jeszcze pyknąć 6 serii po 10 z ręki, by skorygować przyrządy.
Skupiłem się, zawziąłem i pykłem, i zapłakałem... mało co kręcone - dwa kliki, a tu ledwo co przekroczone pincet A naprawdę się skupiałem na powtarzalności strzałów, bo przecież chciałem wyregulować celownik! Posiew na tarczy że aż wstyd.
To na odchodne jeszcze 10 strzałów, tak od czapy, by dostrzelać końcówkę śrutu z puszki - bez większej koncentracji, bez skupiania się, bez odliczania w myślach listy kroków mojej sekwencji strzału. Po prostu - załadowanie, złożenie się na szybko i pyk. Bez myślenia.... I zrobiłem serię życia
97/100. Ot tak.
Kurna, żeby to było takie proste...
Luk@s81 pisze:hmm... 23+ to żaden trener nie będzie pokładał nadziei? Kurcze W moim przypadku to 33+ Dobrze, że na szczelnicę mnie wpuszczają Na olimpiadę się nie wybieram ani na Mistrzostwa Polski Strzelam wyłącznie dla siebie (...)
Może napisałem to zbyt cynicznie, ale od paru lat strzelam Ppn i wiem o czym piszę z autopsji. Jadę na tym samym wózku co koledzy, też cieszę się że mam wstęp na strzelnicę. Jeszcze niedawno strzelałem właśnie z FWB-80 ale problemy z przewlekaniem "żyłki bezpieczeństwa", to oglądanie się na ostatniego dinozaura ze sprężyną spowodowało że poszedłem w PCP, choć moje wyniki są nieznacznie wyższe.
Wrócę do hexerowego 380/400 i strzelanie śrutem treningowym, uważam że w którymś momencie trzeba przejść nawet w treningach na śrut "docelowy", po to by w zawodach nie mieć żadnych obciążeń typu "a teraz zmieniłem śrut". Czy 380/400 to jakiś przeciętny rezultat? Śmiem wątpić: http://www.pzss.org.pl/images/stories/w ... 202016.pdf
14 strona to wyniki Ppn 40, po nazwisku zawodnika jest jego rocznik i jakiem mamy tam wyniki?
380/400 strzelił w Mistrzostwach Polski (open) tylko jeden zawodnik.
hexer pisze:
Jeszcze raz powtórzę: nie należy strzelać (polować) dziesiątek,
należy oddawać dobre strzały polegające na płynnym ściąganiu spustu przy zgranych pod czarnym kółkiem przyrządach.
Mi kiedyś kolega powiedział coś ważnego, twoje zawody Ppn60 składają się z sześćdziesięciu pojedynczych zawodów pistoletowych, i dołóż wszelkich starań i maksymalnego wysiłku do każdego z nich
Ja ze śrutu "taniego" zrezygnowałem w momencie "wyczuwania" strzału... gdy po oddanym strzale odgaduję ułożenie przestrzeliny na tarczy i jej wartość wiem że jestem na pozycji, skoncentrowany i wyciszony. Nie liczę punktów (choć spisuję wartości poszczególnych strzałów) a raz w zawodach do jednego strzału składałem się 4 razy by i tak na koniec strzelić "7"
Zbyt często pragnienie tego czego nie mamy
nie pozwala nam się cieszyć tym co posiadamy.
variag pisze:Mi kiedyś kolega powiedział coś ważnego, twoje zawody Ppn60 składają się z sześćdziesięciu pojedynczych zawodów pistoletowych (...)
Pozwolę sobie mieć moje prywatne i odmienne zdanie
Ale wyjaśnię również dlaczego.
Niejaki pan Lew Weistein popełnił był ciekawą książkę, którą dane mi jest posiadać.
Jest tam opisany (m.in.) ciekawy epizod z życia strzeleckiego młodej Nino Salukwadze.
Były to mistrzostwa ZSRR, na które przyjechała po raz pierwszy.
Jej trener (ojciec) przed strzelaniną kazał jej rozejrzeć się dookoła i zaczął jej opowiadać z jakimi sławami/championkami przyjdzie jej strzelać.
Po czym rzekł jej prosto z mostu:
"nie masz z nimi żadnych szans. Dlatego zmieniamy plan.
Problemem w naszym biednym gruzińskim klubie jest notoryczny brak dobrej amunicji.
Nie mamy jej za wiele, a jeśli coś jest z górnej półki, to mało, w różnych seriach, różnych producentów.
Dlatego dzisiaj nie będziesz strzelać jak na zawodach (bo i tak nie masz szans), tylko wypróbujesz amunicję.
Przygotowałem ci po 5 nabojów z każdej serii. Musimy wybrać te z najlepszym skupieniem."
Reszty się domyślcie
I dlatego jeżdżąc na zawody, staram się nie strzelać zawodów
(choć nie z takim skutkiem jak Nino )
hexer pisze:Ważne (bardzo) jest podejście psychiczne.
No tu się zgadzamy - starałem się skoncentrować na oddawaniu dobrych strzałów - 1tarcza 5strzałów
hexer pisze:
1. Jeśli źle strzelę, Ziemia nie przestanie się obracać, groby się nie pootwierają, a jutro jak zwykle pójdę po masło i bułki;
2tarcza 5strzałów - jak już poszedłem zmienić tarczę i zobaczyłem tą pierwszą - pewnie się nic nie stało oprócz tego ,że się w......m do łez
hexer pisze:Daje mi to pewien komfort w głowie.
Mnie to co powyżej daje dyskomfort .I czemu tak jest ???
Niby wiem czemu , niby wiem gdzie robię błędy a i tak często-gęsto takie tarcze się przeplatają . I wiem też jedno - raczej samemu będzie ciężko to wyeliminować a u mnie na wsi nijakich klubów nie ma .A chętnie bym poszedł , zapłacił trenerowi coby spojrzał i powiedział : tak , nie tak , srak czy w ogóle.
" Kiedy łucznik strzela nie dla wygranej, panuje nad wszystkimi swoimi władzami.Kiedy strzela, by wygrać mosiężną klamrę, staje się nerwowy.Kiedy strzela by zdobyć nagrodę wykonaną ze złota, staje się ślepy, widzi cel podwójnie, a umysł go zawodzi. Umiejętności jego się nie zmieniły: to nagroda go rozdwaja. Zależy mu na niej! Więcej myśli o niej, niż o strzelaniu, a potrzeba zwycięstwa wysysa jego moc "
Opisał to w swojej książce płk Wasilewski bodajże na przykładzie motocykla Jawa
Ostatnio zmieniony 07 stycznia 2017, 21:39 przez variag, łącznie zmieniany 1 raz.
Zbyt często pragnienie tego czego nie mamy
nie pozwala nam się cieszyć tym co posiadamy.
mirek123 pisze:Mnie to co powyżej daje dyskomfort .I czemu tak jest ???
Czemu dyskomfort, czy czemu taka tarcza?
Jeśli to drugie:
mirek123 pisze:Niby wiem czemu , niby wiem gdzie robię błędy
to dlaczego nie odłożysz strzału?
Dlaczego nie zaczniesz pracować nad tymi błędami?
Ale pojedyńczo!
Np. robisz błędy A, B, C...
Od dziś przez jakiś czas pracujesz tylko nad błędem A, aż go "wytrzebisz" i w mózg oraz mięśnie wejdzie Ci prawidłowa technika.
Potem zajmujesz się błędem B...
I tak aż do emerytury
Od czasu do czasu wyjdź wieczorem przy ładnej pogodzie i popatrz na Wszechświat, wobraź sobie Ziemię i jej małość w jego skali, potem pomyśl o sobie i postaraj się wyciągnąć jakieś wnioski
Po powrocie do domu szklanicę grzanego miodu z (może być dwójniak) ze szczyptą cynamonu i goździków, rozwal się wygodnie i przejdź jeszcze raz w myślach cały proces strzału (od zajęcia postawy, do odłożenia po strzale), wyłuskaj błędy, zapisz w kajeciku.
Potem puść sobie jakąś muzyczkę i zakończ dzień.
Jutro też jest dobry czas na korekcję błędów
A wracając do meritum : moim zdaniem śrut do pistoletu który prędkość początkową ma w granicach 140-150m/s nie powinien przekraczać wagi 0,51g ale ja się nie znam na pistoletach .
Ostatnio zmieniony 08 stycznia 2017, 07:54 przez mirek123, łącznie zmieniany 1 raz.
hexer pisze:(...) Po kilkunastu strzałach "odrdzewiających" (i regulujących przyrządy) Dima powiedział, że to mu wystarczyło aby się zaprzyjaźnić z pistoletem; strzeli teraz 10 razy i tę tarczę mam dołożyć do pistoletu.
Wyszło mu 96.
Wzięty z pudełka FWB65, bez bawienia się rękojeścią czy spustem, bez przystrzeliwania właściwego śrutu.
Tak z marszu (...)
To była ta tarcza:
(i mała korekta: to był FWB 80)
Zawisz pisze:Ale co w tym takiego magicznego Panowie?
Większość trenerów powtarza, patrząc na aktualne wyniki w kategoriach młodzieżowych, że te 30lat temu, właśnie z tych sprężyn jeszcze, były one wyższe.
Ze mnie pistoleciarz jak ze słonia baletnica, ale jak tylko wyćwiczyłem rękę, żeby być w stanie ten pistolet podnieść ze 50razy chociaż, to się nagle wszyscy dziwią, że karabiniarz strzela serie po 90 z ppnu. Skąd inąd świadomość, że w grupach młodzieżowych to wynik ze ścisłego topu nieustannie mnie bawi.
Ale w karabinie jt to samo. Wyjedzie sobie człowiek na jakieś lokalne zawody do Czech, strzeli wynik na poziomie wejścia do finału na krajowym podwórku (przy pełnej obsadzie) i okaże się, że będzie 11. A przed nim tylko 1 senior (a u nas juniorów przekraczających 600.0 regularnie to koło 3jest).
To nie jt tak, że w świecie się dzieje niewiadomo co. To tylko u nas wielka d***
Witam
Właśnie zaczynam przygodę z strzelaniem (trochę późno bo mam 39 lat) i właśnie czytam już w kilku miejscach że kiedyś średni wynik w pistolecie był wyższy. Czemu tak się dzieje? Jaki błąd zaczęli popełniać trenerzy i zawodnicy? Jaką wspaniałą receptę mieli Rosjanie że osiągali takie wyniki? Hexer miałeś styczność z Rosjanami może podzielili się z tobą tajemną wiedzą a ty podzielisz się z nami? :D Jak powinien wyglądać porządny ruski trening.
W moim przypadku to 33+ 
Dobrze, że na szczelnicę mnie wpuszczają 
Na olimpiadę się nie wybieram ani na Mistrzostwa Polski 
czy nawet pracy włożonej w swój trening.
